Volkswagen wprowadził facelifting drugiej generacji modelu Polo w 1990 roku, a oprócz trzydrzwiowego hatchbacka i sedana, zaprezentował sportową wersję o nazwie Polo Coupe.
Polo było już dość starym modelem. Było obecne na rynku od 1981 roku, a producent nie wykazywał rzeczywistych intencji, aby je zmienić. Mimo to miał wystarczające zasoby, aby uczynić z niego lepszy samochód. W międzyczasie zrezygnowano z wąskich zderzaków, a w zamian wprowadzono silniki z wtryskiem paliwa oraz doładowane.
Podczas faceliftingu w 1990 roku, producent zrezygnował z okrągłych reflektorów w Polo Coupe. Zastąpiły je prostokątne lampy, a cały przód zyskał bardziej zaokrąglone krawędzie. Czarna kratka chłodnicy pozostała na swoim miejscu, z chromowanym emblematem VW. Zderzak wykonany z plastiku rozciągał się w dół, co coenhansowało wygląd samochodu. Dla konkretnej wersji, producent dodał poszerzone nadkola. Z tyłu, design kammback z nachyloną tylną szybą i słupkami C sprawił, że małe Polo wyglądało bardziej sportowo.
Wewnątrz, producent zachował kanciasty wygląd deski rozdzielczej, z płaską częścią przed stroną pasażera i małym zestawem wskaźników uniesionym przed kierowcą. Kierownica z dwoma ramionami była standardem, podczas gdy trzyramienna znajdowała się na liście opcji. Panel instrumentów zawierał dwie duże tarcze na zegar i prędkościomierz oraz dwa wskaźniki temperatury płynu chłodzącego i poziomu paliwa. Jako opcję lub standard w wyższych wersjach wyposażenia, Volkswagen zamontował obrotomierz. Kabina zapewniała wystarczająco miejsca dla dwóch pasażerów z przodu i ograniczone dla dwóch z tyłu. Niemniej jednak, na krótkie wyjazdy, było to wystarczające.