Volvo potrzebowało samochodu, aby konkurować w segmencie małych sedanów, i ściśle współpracowało z firmą Renault przy tworzeniu serii 440/460.
Na początku lat 80. Volvo zaczęło poszukiwania partnera oraz rozwijać nową linię pojazdów. Jego samochody z napędem na tylne koła zaczynały się dezaktualizować i traciły na konkurencyjności. Ostatecznie podpisano umowę z Renault, stworzono nową platformę i wprowadzono na rynek hatchbacka Volvo 440 w 1987 roku. Dwa lata później szwedzki producent zaprezentował wersję sedan, nazwaną 460.
Język designu modelu 460 był bardzo podobny do tego oferowanego przez jego „rodzeństwo”, model 440. Jego przednia część przypominała serię 740/760, ale została zmniejszona, aby lepiej pasować. Jak na ówczesne standardy, uważano go za pojazd w kompaktowym rozmiarze. Zespół projektowy Volvo stworzył sedan z trzema nadwoziami, którego boczne okna za tylnymi drzwiami były krótsze niż te w modelu 440, a słupek C był mniej nachylony.
Wewnątrz, zmiana na platformę z napędem na przednie koła prowadziła do większej przestrzeni dla pasażerów z przodu, ale ograniczony rozstaw osi utrudniał życie pasażerom z tyłu, którzy nie mieli zbyt dużo miejsca na nogi. Mimo to, był uznawany za luksusowy sedan w segmencie kompaktowym, idealny dla rodziny szukającej bardziej eleganckiego auta.